Polecamy również:

Burzliwa historia czasopisma "Posłaniec Świętej Rodziny"

Historia polskiej edycji „Posłańca Świętej Rodziny” rozpoczyna się w styczniu 1910r. Właśnie wtedy ukazał się pierwszy numer czasopisma w całości zredagowany po polsku przez Antoniego Kuczerę MSF (wówczas jeszcze kleryka, późniejszego założyciela Polskiej Prowincji MSF). Pismo rozsyłano pocztą do Polaków na emigracji i mieszkających pod zaborami, głównie na Śląsku, Pomorzu i Wielkopolsce. Po przybyciu Misjonarzy do Polski (1921r.), drukarnia mieściła się w Kazimierzu Biskupim, a od 1925 roku siedzibą redakcji została Górka Klasztorna.

Na początku lat trzydziestych jednorazowy nakład pisma przygotowanego i drukowanego w Górce Klasztornej wynosił 25 000 egzemplarzy, a następnie wzrósł do ponad 30 000.

W 1931 roku redaktorem „Posłańca” został ks. Józef Kuchta MSF, a trzy lata później ks. Bolesław Wysocki MSF. Do kolportażu i promocji pisma zaangażowano kilkunastu braci zakonnych, a także kleryków i nowicjuszy. Ostatni numer przed wojną, datowany na wrzesień ’39, ukazał się 20.08.1939r.

II Wojna Światowa, a po niej trudne czasy socjalizmu w Polsce, przerwały na długie lata możliwość wydawania „Posłańca Świętej Rodziny”. Drukarnia została zlikwidowana, a maszyny skonfiskowane. Podjęte na początku lat osiemdziesiątych próby wskrzeszenia pisma przerwało wprowadzenie w grudniu 1981r. stanu wojennego, a następnie głębokiej cenzury publikacji i wydawnictw katolickich.

W miejsce „Posłańca” od 1986 roku wydawano w Seminarium Duchownym MSF w Kazimierzu Biskupim broszury kwartalne przygotowywane przez alumnów: „Misjonarz Świętej Rodziny” (tematyka powołaniowa), „Idąc” (tematyka misyjna) oraz „Dom rodzinny” (zagadnienia rodzinne). Wcześniej ukazywał się także dziecięcy „Zew Misyjny”. W roku 1989 Zarząd Prowincjalny Misjonarzy Świętej Rodziny w oparciu o dyrektywy Rady Prowincji MSF, postanowił wznowić wydawanie „Posłańca Świętej Rodziny”. Pierwszy numer wznowionego pisma (358 z kolei) ukazał się 25 stycznia 1990 r. Pismo wydawano staraniem alumnów seminarium w Kazimierzu Biskupim, a redaktorem naczelnym został ks. Paweł Ludwik MSF.

W roku 1991 siedzibę redakcji „Posłańca” przeniesiono do domu zakonnego w Świdrze a redaktorem naczelnym mianowano ks. Andrzeja Prybę MSF. Średni nakład pisma w tym okresie to 5 000 egzemplarzy. W redakcji pracowało czterech kapłanów i kilka osób świeckich. Od września 1998 roku, redaktorem naczelnym „Posłańca Świętej Rodziny” był ks. Stanisław Krząkała. Redakcja nadal mieściła się w Świdrze. Pismo ukazywało się jako kwartalnik, a średni nakład wynosił ok. 4 000 egzemplarzy. Redaktor pracował samodzielnie, zapraszając do współpracy korespondentów. Asystentem kościelnym pisma był ks. Piotr Krupa MSF.

Już w tamtym czasie zainteresowanie „Posłanicem” wśród czytelników było niewielkie i cały czas malało. Szukano rozwiązań, które pozwoliłyby utrzymać redakcję czasopisma. Kolejni redaktorzy (ks. Piotr Krupa MSF, ks. Władysław Burzawa MSF, ks. Grzegorz Kamiński MSF, ks. Roman Siatka MSF, ks. Radek Rafał MSF, ks. Rafał Ochojski MSF) zmieniali formę czasopisma, sposób kolportażu, szatę graficzną, itp. by utrzymać wydawnictwo. Kolejne wysiłki nie przynosiły rezultatów. W roku 2019 decyzją Rady Prowincji Misjonarzy Świętej Rodziny, polska edycja „Posłańca Świętej Rodziny” została zamknięta.

Artykuł zaczerpnięty z: "Posłaniec Świętej Rodziny", 479/480(2004), s. 3.

Poniżej dwa numery "Posłańca": pierwszy drukowany jeszcze w Grave, drugi sprzed II Wojny Światowej drukowany w Górce Klasztornej.

POWRÓT